18 mei 2013

Weer niet al te laat wakker, we hebben al een soort ritme ontwikkeld, blijkbaar. Heerlijke ochtend rituelen om gereed te komen voor dat we naar beneden gaan voor het ontbijt. Luiers eraf en bij Meilan er weer om. Als we het even laten, dan weet je bijna zeker dat er ergens wat nattigheid volgt. Ik fris me op en doe mijn lenzen erin anders zie ik ook maar weinig. Jolanda is de motor van het geheel en zorgt elke dag weer voor de mooie meisjes en dito haartjes met speldjes, elastiekjes en bandjes. Trots komen de meiden dan weer even langs om even te horen hoe mooi ze wel niet zijn. Vervolgens is Jolanda aan de beurten dan kunnen we naar beneden voor het ontbijt.

Ook vandaag een rustige dag, na het ontbijt terug naar de kamer en spelen, lezen, koffie drinken etc. 's Middags even stokbrood gehaald voor de lunch en dan nog even op pad. We besluiten de straat nog even uit te lopen en verder te verkennen. Het blijft een sport om heelhuids aan een overkant van een straat te komen. Zodra het licht op groen staat (als er al een licht is tenminste) moet je nog even goed op het afslaande verkeer letten want die heeft geen licht namelijk, zodra deze rij voorbij is gaaaaaaaan!!! Het werkt toch op de één of andere gekke manier. Ook moet je rekening houden met fietsers of brommers die toch even tegen het verkeer in gaan. Meilan imiteert het verkeer wat, is het een claxon die je hoort, dan doet zij dit even na. De sirene van de brandweer idem dito.

We gaan nog in een paar winkelcentrums kijken, één hebben we heel snel bekeken, nieuw marmer en onpersoonlijk. In de ander krijgen twee meisje dansles (cha cha cha), zowel Lindy als Meilan kijken er erg geboeid naar, vooral Lindy vindt het heel mooi en vraagt even later of ze nog heel even mag kijken. Wij vermaken ons nog even in de lokale boekenwinkel met allemaal oude tekeningen en plattegronden.

We zitten een beetje op een kruispunt. In principe is het nog maar een paar dagen dat we weg mogen, maar we willen wel naar huis toe. Elke dag uit eten hebben we wel weer gehad. Helaas moeten we nog even wachten op de papieren en zullen we ons natuurlijk wel vermaken. Vooral het weer speelt hier een rolletje in, sinds we hier zijn hebben we nog geen jas aan hoeven hebben, kan echt niet beter. Dit in tegenstelling tot hetgeen we horen over de situatie in Fryslan en de rest van Nederland.

Meilan en Lindy zijn, na het eten, weer even lekker in bad geweest, daarna nog even een stukje watermeloen, dan tanden poetsen en daarna koesen. Meilan heeft de playmobil al mee op bed, die moeten ook slapen...prachtig. Lindy slaapt in haar eigen bed naast die van ons. Meilan valt in slaap op ons bed. Na ongeveer een uur...rara ligt Meilan ook ineens in het bedje van Lindy. Wat een ontroerend en mooi gezicht is het.