3 november

Zo de nacht is weer voorbij en eigenlijk te snel voorbij. We hebben blijkbaar onze slaap wel nodig hier. Lindy had om middernacht haar dromen weer, gelukkig niet zo lang zo te zien. Nog even bijkomen en de kleren kunnen weer aan, naar beneden voor ontbijt. Dat is altijd een mooi begin van de dag. De een na de andere familie komt bij elkaar langs en heeft even een praatje hoe het de vorige dag en nacht is gegaan. Een deel-momentje. Zulke dingen ga je straks wel missen. We beginnen steeds vaker onopgemerkt te praten over hoe het volgende week allemaal zal gaan. Dan zijn we weer thuis. Heerlijk in ons eigen bedje, het bed hier is redelijk hard, zodat op de zij liggen redelijk gevoelig is.

Na het ontbijt gaan we op excursie met een groot aantal families naar de Hutong. Dit zijn de nauwe straatjes in het centrum van Beijing. Met een touringcar rijden we richting centrum en stoppen tussen de Drum- en Belltower. Wat we toen hebben gedaan is iets wat je altijd al had willen doen maar als je er mee bezig bent, dan wil je het eigenlijk niet meer omdat je het zielig vind op een of andere manier. Wat dat is?

In een riksja zitten, of te wel een fietstaxi. Een Chinees op een fiets en wij 3-en in het bakje. Lekker dekentje over de benen en dwars door de kleine straatjes waar je net elkaar kunt passeren, mits je op de fiets bent. Lindy vindt het prachtig om zo in een knus karretje te zitten. Als er een auto door heen past dan heb je een probleem, dan moet je even aan de kant blijven staan. De Hutong is eigenlijk een levenswijze die al zo’n 700 jaar op deze manier wordt beleefd. Aan de voorkant huizen en aan de achterkant in blokvorm de tuin. Nauwe straatjes waar nog primitief wordt gewerkt in allerlei beroepen, ook worden er producten verkocht. Aan de deuren van vroeger is te zien wie er woont en welk beroep er werd uitgeoefend. De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan. Bij een familie zijn we in huis geweest. In onze ogen primitief maar de bewoners zijn trotse mensen. Hij vertelde trots over zijn familie en dat hij al een keer in Nederland was geweest. Trots liet hij een foto van hem op klompen zien. Op het pleintje tussen de toren waar we nog even een paar foto’s konden maken waren oude mannetjes met hun vogeltje aan het vliegen. Lindy vond dit zeer interessant en vooral dat de vogeltjes weer bij hun baasje weer terugkomt. Ook nog goed nieuws van het paperassen-front. Onze gids vertelde dat ze de documenten goed opgehaald had bij Chinese Buitenlandse Zaken en ingeleverd had bij onze ambassade. Met andere woorden, we kunnen zaterdag gewoon naar huis toe. Joepie!!!

Om een uur of 1 in de middag zijn we weer terug bij het hotel, dat is maar goed ook want us famke kan de oogjes eigenlijk niet meer openhouden en smacht naar haar bedje. Maar dat duurt welgeteld een kwartier tot we daadwerkelijk in de kamer zijn. Toen was de slaap ineens weg. Het duurde tot 14:15 tot ze eindelijk sliep. De middag hebben we rustig doorgebracht, Om een uur of 5 zijn we nog even naar een winkelcentrum gegaan en hebben we een chinese dvd van de lievelings-tekenfilm van Lindy (en ook van de meeste andere kinderen) gekocht. Een uurtje later is het al weer pikkedonker in de stad. Lindy stapt lekker door maar heeft wel wat nukjes zo nu en dan. Nog even wat boodschapjes gedaan en terug naar het hotel. Room-service besteld, gegeten en lekker in badje gezeten met dochterlief en toen gebeurde er een wonder. Lindy ging uit haar zelf naar bed toe. Het is pas kwart over negen.

Jolanda ligt ook al en ik ga zo ook. Morgen dienen we om 9:00 paraat te staan in de lobby voor onze excursie naar de Chinese Muur. Zijn zeer benieuwd. …….