vanaf 6 november
Door: folkertsma
Blijf op de hoogte en volg Kees en Jolanda en Lindy
08 November 2010 | Nederland, Heerenveen
De laatste loodjes wegen inderdaad het zwaarst.
Het is inmiddels 8 november en we zijn thuis.
Onze laatste dag begon in alle vroegte op 6 november. De koffers hadden we voor het grootste gedeelte al ingepakt, zodat we die zorg niet eer hadden. Lindy heeft lekker geslapen en we gaan met zijn 3-en ons laatste ontbijtje nuttigen in de zaal. Het smaakt toch anders zodra je weet dat je ‘bijna’ thuis bent. Om 10:00 zetten we de koffers conform afspraak buiten de deur en wij lopen naar beneden om uit te checken. Om 11:00 rijden we, als trotse families richting Beijing International Airport. Een klein uurtje later hebben we de bagage ingeleverd en gelukkig we hebben stoelen naast elkaar, dat moet je tegenwoordig ook afwachten. En dan komt het spannende moment. Ondanks dat je weet dat de papieren in orde zijn is het een vreemd gevoel om door de douane te gaan. We worden grondig gefouilleerd. Op het vliegveld is het ook al weer zo snikheet, we drinken nog wat koffie van de Starbucks en wachten geduldig op het moment dat we aan boord mogen. Lindy heeft zich een hele tijd vermaakt met de loopbanden die door de hallen lopen, ze vindt het wel flauw dat deze maar één kant op gaan. We praten wel met elkaar maar zeggen eigenlijk niets. Spanning ten top. Hoe zou ze het thuis vinden? Hoe gaat het vliegen zometeen?
Aan boord gaat het goed, alleen Lindy wil niet op haar eigen stoeltje zitten, nou dat duurt niet lang, want voordat wij de lucht ingaan slaapt ze al. En dit houdt ze maar liefst een dikke 2 uur uit. Nog maar 8,5 te gaan, als ze wakker wordt eten we wat en gaan we wat spelen, alles om haar af te leiden, af en toe even een loopje door het vliegtuig heen. Maar ze is fantastisch, ze geeft geen kik. Zelf probeer je wat te dommelen, maar dit is geen succes, je zit meer te letten op de stoel naast je. Ook Jolanda doet geen oog dicht, wat zal die ook moe zijn? En de vlucht die duurt maar. Je zit wat op de vlucht gegevens te letten en elke keer vindt je een mijlpaal. He we zijn over de helft, he we hebben al weer 100 mile gevlogen. Dan maar weer even zappen op de tv. Ook weer niets, dan maar weer even kijken hoe lang we nog moeten. Het spijt ons totaal niet dat we in de buurt komen van Schiphol, we zitten redelijk op schema. Lindy heeft al weer een anderhalf uur slaap gehad. Om 17:43 landt onze vlucht CZ0345 veilig op Nederlands grondgebied. We gaan van boord en richting de douane, daar dienen we nog even het rode boekje te laten zien en dan ruim baan.
Het duurt toch nog wel even voordat de koffers komen, dus we gaan snel richting het glas. Wat een ontvangst, wat een mensen, wat een vreugde, wat mooi!!! Us famke vindt het prachtig, ze begint tegen iedereen te zwaaien en handkusjes te geven. Wat een fijn gevoel om zo ontvangen te worden, nu ik dit schrijf springen de tranen me weer in de ogen. We trekken ons nog even terug om op onze bagage te wachten en afscheid te nemen van de mensen waarmee we een unieke reis hebben gemaakt. Mensen die je eerst niet kende maar waar je nu een band hebt opgebouwd die uniek is. Zodra we de koffers hebben rijden we naar het poortje en komen we de aankomsthal in. De jeugd vliegt op ons af, al waren we een half jaar weg geweest. Wat een warm gevoel, gewoon overweldigend, eigenlijk geen woorden voor maar onze hartjes zullen hier voor eeuwig warm aan terug denken. En Lindy dan, ze vindt alles goed en gaat vrijwillig op de foto’s en houdt zich goed voor iemand die zo’n lange vliegreis heeft gemaakt.
Na een indrukwekkend, emotioneel en gezellig samenzijn waarbij wij onze Lindy live mochten tonen vertrekken we richting Heerenveen. In de auto valt us famke redelijk snel weer in slaap. Na ongeveer anderhalf uur komen we aan in Heerenveen waar we weer een verrassing krijgen. Alles is zo mooi versierd. Spandoek, balonnen en slingers, weer geweldig. We lopen eerst met ons 3-en even een rondje door de woning om te laten zien, maar Lindy vindt alles zo mooi, zo dat ze snel is gewend. We spelen nog wat en dan de nacht……….
Haar nieuwe pyama wil ze niet aan, ze wil haar vertrouwde pyama aan. Ze wil niet in haar eigen bedje, dus we besluiten om haar tussen ons in te leggen. Lindy slaapt, ik een beetje en Jolanda helemaal niet. Het moet natuurlijk allemaal wennen en het tijdsverschil vergt haar tol ook. Het komt allemaal goed!
Gisteren ging ze al spontaan naar haar bedje toe, zo moe was ze van alles en van alle nieuwe indrukken. We hebben de buurt ook al een beetje verkend en kennis gemaakt met de toekomstige speelkameraadjes.
We gaan nu proberen om een hechte band te kweken tussen ons en us famke. Bedankt voor jullie begrip en ondersteuning.
Bij deze willen wij jullie bedanken voor alle steun, berichten, liefde, raad en daad. Wij hebben onze verslagen met liefde gemaakt voor iedereen en ook voor onszelf. Voor ons was dit een geweldige manier om onze ervaringen emotioneel te delen. Nogmaals bedankt. XXX
Het is inmiddels 8 november en we zijn thuis.
Onze laatste dag begon in alle vroegte op 6 november. De koffers hadden we voor het grootste gedeelte al ingepakt, zodat we die zorg niet eer hadden. Lindy heeft lekker geslapen en we gaan met zijn 3-en ons laatste ontbijtje nuttigen in de zaal. Het smaakt toch anders zodra je weet dat je ‘bijna’ thuis bent. Om 10:00 zetten we de koffers conform afspraak buiten de deur en wij lopen naar beneden om uit te checken. Om 11:00 rijden we, als trotse families richting Beijing International Airport. Een klein uurtje later hebben we de bagage ingeleverd en gelukkig we hebben stoelen naast elkaar, dat moet je tegenwoordig ook afwachten. En dan komt het spannende moment. Ondanks dat je weet dat de papieren in orde zijn is het een vreemd gevoel om door de douane te gaan. We worden grondig gefouilleerd. Op het vliegveld is het ook al weer zo snikheet, we drinken nog wat koffie van de Starbucks en wachten geduldig op het moment dat we aan boord mogen. Lindy heeft zich een hele tijd vermaakt met de loopbanden die door de hallen lopen, ze vindt het wel flauw dat deze maar één kant op gaan. We praten wel met elkaar maar zeggen eigenlijk niets. Spanning ten top. Hoe zou ze het thuis vinden? Hoe gaat het vliegen zometeen?
Aan boord gaat het goed, alleen Lindy wil niet op haar eigen stoeltje zitten, nou dat duurt niet lang, want voordat wij de lucht ingaan slaapt ze al. En dit houdt ze maar liefst een dikke 2 uur uit. Nog maar 8,5 te gaan, als ze wakker wordt eten we wat en gaan we wat spelen, alles om haar af te leiden, af en toe even een loopje door het vliegtuig heen. Maar ze is fantastisch, ze geeft geen kik. Zelf probeer je wat te dommelen, maar dit is geen succes, je zit meer te letten op de stoel naast je. Ook Jolanda doet geen oog dicht, wat zal die ook moe zijn? En de vlucht die duurt maar. Je zit wat op de vlucht gegevens te letten en elke keer vindt je een mijlpaal. He we zijn over de helft, he we hebben al weer 100 mile gevlogen. Dan maar weer even zappen op de tv. Ook weer niets, dan maar weer even kijken hoe lang we nog moeten. Het spijt ons totaal niet dat we in de buurt komen van Schiphol, we zitten redelijk op schema. Lindy heeft al weer een anderhalf uur slaap gehad. Om 17:43 landt onze vlucht CZ0345 veilig op Nederlands grondgebied. We gaan van boord en richting de douane, daar dienen we nog even het rode boekje te laten zien en dan ruim baan.
Het duurt toch nog wel even voordat de koffers komen, dus we gaan snel richting het glas. Wat een ontvangst, wat een mensen, wat een vreugde, wat mooi!!! Us famke vindt het prachtig, ze begint tegen iedereen te zwaaien en handkusjes te geven. Wat een fijn gevoel om zo ontvangen te worden, nu ik dit schrijf springen de tranen me weer in de ogen. We trekken ons nog even terug om op onze bagage te wachten en afscheid te nemen van de mensen waarmee we een unieke reis hebben gemaakt. Mensen die je eerst niet kende maar waar je nu een band hebt opgebouwd die uniek is. Zodra we de koffers hebben rijden we naar het poortje en komen we de aankomsthal in. De jeugd vliegt op ons af, al waren we een half jaar weg geweest. Wat een warm gevoel, gewoon overweldigend, eigenlijk geen woorden voor maar onze hartjes zullen hier voor eeuwig warm aan terug denken. En Lindy dan, ze vindt alles goed en gaat vrijwillig op de foto’s en houdt zich goed voor iemand die zo’n lange vliegreis heeft gemaakt.
Na een indrukwekkend, emotioneel en gezellig samenzijn waarbij wij onze Lindy live mochten tonen vertrekken we richting Heerenveen. In de auto valt us famke redelijk snel weer in slaap. Na ongeveer anderhalf uur komen we aan in Heerenveen waar we weer een verrassing krijgen. Alles is zo mooi versierd. Spandoek, balonnen en slingers, weer geweldig. We lopen eerst met ons 3-en even een rondje door de woning om te laten zien, maar Lindy vindt alles zo mooi, zo dat ze snel is gewend. We spelen nog wat en dan de nacht……….
Haar nieuwe pyama wil ze niet aan, ze wil haar vertrouwde pyama aan. Ze wil niet in haar eigen bedje, dus we besluiten om haar tussen ons in te leggen. Lindy slaapt, ik een beetje en Jolanda helemaal niet. Het moet natuurlijk allemaal wennen en het tijdsverschil vergt haar tol ook. Het komt allemaal goed!
Gisteren ging ze al spontaan naar haar bedje toe, zo moe was ze van alles en van alle nieuwe indrukken. We hebben de buurt ook al een beetje verkend en kennis gemaakt met de toekomstige speelkameraadjes.
We gaan nu proberen om een hechte band te kweken tussen ons en us famke. Bedankt voor jullie begrip en ondersteuning.
Bij deze willen wij jullie bedanken voor alle steun, berichten, liefde, raad en daad. Wij hebben onze verslagen met liefde gemaakt voor iedereen en ook voor onszelf. Voor ons was dit een geweldige manier om onze ervaringen emotioneel te delen. Nogmaals bedankt. XXX
-
08 November 2010 - 22:21
Arjen Geja En Kids:
wolkom thus.
bliid dat jimme der wer binne.
dikke tut fan us en mei koarten efkes skilje we efkes -
09 November 2010 - 01:08
Wilfred En Sandra:
we binne bliid dat jim der wer binne mei Lindy, eindelijk een echt gezin!
Jetse en Senna kenne net wachtsje om langs te kommen om mei lindy te boatsjen.. groetsjes en een dikke tut van us... -
09 November 2010 - 09:23
Karin:
Welkom thuis, familie Folkertsma!!
Fijn dat jullie zo'n goede reis hebben gehad en dat alles goed is gegaan van Lindy.
Nu heerlijk in jullie eigen omgeving en wennen aan elkaar. Wij wensen jullie een hele fijne tijd en geniet nu maar lekker fan jim lytse famke.
Groetjes Karin (en thuisfront) -
09 November 2010 - 11:36
Akkie:
Wat ontroerend om dit allemaal te mogen lezen.
Fantastisch!
Heel veel geluk met de kleine Lindy.
-
09 November 2010 - 12:44
Andrea Jurgen Elissa:
Lieve Lindy, Jolanda en Kees,
Afgelopen zaterdagavond was een van de mooiste momenten in mijn leven.Onbeschrijflijk mooi. Wat houden we nu al veel van Lindy. Morgen komen we even bij je kijken meisje. We kunnen bijna niet meer wachten om jullie als gezinnetje lekker thuis weer te zien.
Kus kus kus
-
09 November 2010 - 13:34
Mark:
leuk dat ze mijn jurkje aan heeft. en het was leuk op schiphol.
gr. Mark -
09 November 2010 - 14:03
Bauke En Thea:
hey kanjers.
ook wij waren erg zenuwachtig, hoe dichter wij bij schiphol aan kwamen.
wat was het wachten dat jullie eindelijk door dat poortje kwamen!
de 3 jongens met hun spandoek(die jullie nog te goed hebben) wolkom Lindy. indd welkom. ze zal heel veel liefde krijgen, enne verwend worden. want tja heb alleen maar neven.:D
en de verassing...Bauke was toch mee! ja zei Bauke..hallo..ik ga natuurlijk een melkerregelen, dit wil ik niet missen.(ik blij want, ik zag het helemaal niet zitten, om alleen met de jongens te gaan)ppfff...ja lach maar! en dan al die familie leden die je dan ziet van beiden kanten, dat is zo mooi en de gedeelte matenploeg. ja toppie.
dit was zzooo indrukwekkend om mee te maken. ja Kees en Jolanda de tranen komen bijna weer. zo liefde vol en zo geluk. en dan die kleine meid, zo lief en niet bang en iedereen dat handkusje. Niels vond ze intresant.:D kindervriend. maarja wie niet.
wat hebben jullie een mooie,lieve en leuke meid gekregen. geniet ervan en wij gaan dat ook doen!
liefs van ons 5en.
ps. wat staat het haar leuk! dat jurkje. en wat mooi versierd in huis en om huis. dat doet je goed.
jammer we zullen de verhalen missen. maar het was uniek,mooi en leuk om het zo met jullie mee temaken.
sorry voor het lange verhaal.maar alles is er nu zo;n beetje eruit. :D mischien komt er nog wel mee. doei lieverds. knuff aan Lindy
wat een -
09 November 2010 - 14:05
Thea:
ooh er staat iets onder wat er niet bij hoorde.sorry:$ heb ik weer. -
09 November 2010 - 15:10
Ilsa:
Welkom Thuis!
Heel veel geluk en nu lekker genieten met zijn drietjes! -
09 November 2010 - 16:30
Auke,coby,tiemen,lau:
gelukkig, toch nog een afsluitend verhaal.
wat was het mooi op schiphol, en nu begint het grote genieten!!!
groet van ons 4en -
09 November 2010 - 21:17
Heit:
Het nu al weer twee dagen geleden dat jullie thuis kwamen. Wat een ontvangst op Schiphol, en wat en prachtig mooi lyts leaf mokeltje hadden jullie genomen, pake is gewoon een beetje verlieft op haar,en heeft haar dan ook in zijn hart gesloten,en ik ben niet de enigste denk ik. S avonds heeft ze ook al heel even hobelpaard gereden bij mijn op de knie, en ze genoot ervan, wat is ze lief wat is ze mooi.Jolanda en Kees het komt nu helemaal goed,geniet er van,want de tijd vliegd voorbij. Kees en ook Jolanda bedankt voor de leuke verslagen elke dag en tot morgen ,overmorgen tot iedere dag. Heit en Men en de hond Silke. -
10 November 2010 - 08:53
Tjitske:
Ook ik heb erg genoten van jullie verhalen en foto's. Heel veel geluk en plezier met jullie dochter. Tot snel. -
10 November 2010 - 18:44
Mem:
ik ben blij dat jullie er zijn en ik kan je nu al vertellen ik ben helemaal verliefd op haar wot een leave skot ik weet zeker dat jullie hier veel vreugde aan gaan beleven en dat geld ook zeker voor pake en beppe ik kom vast heel vaak om het hoekje kijken heel veel geluk en liefde met jullie drieen een hiele dikke tut en een knuffel -
10 November 2010 - 19:14
Sjoerd Joke Giovanni:
Hallo lieverd's
Wat een geweldige dochter hebben jullie .
En wat doen jullie het supper .
Wat was het mooi om jullie ook even weer in de armen te kunnen houden .
Dat ik zo nu en dan even heel erg moest slikken .
we vinden het fijn dat jullie weer in Nederland zijn .
nog heel veel plezier met jullie Lindy.
En we horen nog , voor dat we weg gaan .
Heeel veeel liefs en dikke xjes . -
10 November 2010 - 20:39
Bernard:
Helaas kon ik niet eerder jullie reisverslag bekijken, maar heb het vanmiddag en vanavond aan één stuk door gelezen. Wat een enorme belevenis moet dit voor jullie zijn geweest en natuurlijk nog zijn. Geweldig verwoord met prachtige foto's. Gefeliciteerd met jullie Lindy en ik hoop dat zij snel haar draai vindt in ons land. Ik zou zeggen: geniet vooral van elkaar!!!
Tot gauw. -
16 November 2010 - 06:53
Janna Tomassen & Co:
hallo lieve Kees en Jolanda! proficiat met Lindy! wat bijzonder allemaal!en wat een super leuke website. doorgekregen van Jetty. Heel herkenbare dingen gelezen. o.a. het moment dat je door de douane gaat. pfff toch een soort opluchting he. heel veel suces met wennen daar! groetjes uit Shanghai van Ronald, Janna, Muny en Kai Tomassen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
