5 november

Nou, dit is in ieder geval het laatste stukje wat wij schrijven vanaf Chinese bodem. Us famke was erg vroeg wakker vanochtend, ongeveer om half 7, gelukkig heeft ze het tussen ons in nog volgehouden tot kwart over acht, dit was namelijk het wekker moment. Het lijkt dat het elke dag zwaarder wordt om op te staan. Ondanks dat we het reuze naar ons zin hebben en veel dingen zien, smachten we toch om naar it Heitelân te gaan.

Na het ontbijt spreken we af om toch nog even naar het Plein van de Hemelse Vrede te gaan. Het is toch een van de A-plekken in Beijing om te zien en te ervaren. Na een ritje met de taxi laten we ons om de hoek uit zetten. Taxi’s mogen namelijk niet stoppen op die brede laan, als je de situatie kent, snap je ook waarom. Wat is het hier druk. We rijden, samen met onze metgezellen onder de weg door naar het Plein. En het is een Plein, onvoorstelbaar, wat gigantisch is het hier, iedereen kent natuurlijk de beelden van 1949 en 1989 van een tjokvol plein. Het is het grootste plein van de wereld. Rondom het Tian’anmenplein, staan kolossale gebouwen die dienst doen als museum. Ook het Mao-mausoleum is hier. Na een tijdje gewandeld te hebben in een stralende najaarson gaan we nog even binnen bij de verborgen stad, over de golden river bridges. Dit is ook al zo groot en imposant. We besluiten een paar voorportalen te bezoeken en rond te kijken. Om een uur of 2 besluiten we om een taxi te proberen aan te houden om ons naar het hotel te brengen. Lindy heeft vandaag haar dag niet. De zon schijnt veel te fel, dat is iets waar ze absoluut niet over kan. Echter ze verkopen hier alles wat los en vast zit, echter een mini-zonnebril zijn we hier nog niet tegenkomen..

Om 15:30 hebben we onze afsluitende meeting in de lobby. Hier ontvangen wij de door de het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken en Nederlandse ambassade gelegaliseerde documenten. Ook zit het Chinese paspoort van Lindy er bij. Nadat we de gegevens hebben gecontroleerd gaan we terug naar onze kamer. Nu is het wachten. Het is de bedoeling dat we nog een afsluitende maaltijd gaan nuttigen, echter ons gezin komt nog niet eens aan het voorgerecht toe. Jolanda is niet fit en ook ik loop om mijn laatste benen. De voeten doen zeer en het hoofd eveneens. Lindy gaat nog even lekker in badje en geeft haar al weer om kwart over negen af, nadat ze eerst nog even heeft getandenpoetst.

Morgen een drege dag. Onze koffers kunnen we om 10:00 buiten de kamer zetten. De bellboys halen ze dan op. Om half elf uitchecken en om 11:00 rijden en op naar het vliegveld van Beijing, samen met onze gids. Zij zal ervoor zorgen dat we allemaal het land weer uitkomen. Onze vlucht vertrekt om 14:20 lokale tijd.

Na een vlucht van 10 uur en 20 minuten hopen we morgen weer veilig aan te komen op Schiphol met vlucht CZ345 van China Soutern Airlines.

Het was me een waar genoegen om dit bij te houden, Veel liefs aan Jolanda en Lindy, vanaf de ontmoeting zijn wij ook een drie-eenheid. XXX

Ouders, broers, zussen, oom- en tantezeggers, familie, vrienden, collega’s, bekenden en andere belangstellenden. Wij gaan jullie zien!!!