4 november

Op een dingetje na is de nacht goed verlopen. Us famke was uit haar bedje gekropen, maar na een keer de kamer in het rond te hebben gesjouwd ging ze terug naar Jolanda en die mocht haar wel weer in het bedje leggen. Eind goed al goed. Onze wekker ging om half 8, Lindy lag nog lekker te slapen en was nog niet van plan om wakker te worden. Voorzichtig maken we haar wakker, we wassen ons en kleden ons aan en pakken alvast onze spullen voor vandaag.

Bijna iedereen gaat mee op excursie naar de Chinese Muur. De busreis erheen bedraagt ongeveer een uur en 20 minuten en dan te bedenken dat je Beijing nog niet eens uit bent. Onderweg vertelt onze gids over het ontstaan en de geschiedenis van deze Muur. Onze stop is bij Mu Tian Yu. De busreis voor Lindy duurt alweer te lang en ze is weer in slaap gevallen. We maken haar weer wat wakker. Om bij de kabelbaan te komen dien je je eerst langs de souvenirwinkeltjes te wurmen. De panda’s vallen nu al weer in de smaak bij us famke. Het tochtje naar boven duurt enkele minuten en dan kom je aan bij iets wat altijd zeer groots is geweest in je beleving. En groots is het en geweldig en uniek en ga zo maar door. Wij staan als gezin op de Chinese Muur. Het is echt een belevenis om hier te lopen en de wachttorens te passeren. Het is echt onvoorstelbaar dat er zo’n verdedigingsmuur is gebouwd die weet ik hoeveel kilometer lang is. En als je dan aan de lijve mag ondervinden hoe het gebouwd is, door diepe dalen en hoge bergtoppen, dan kan je hier alleen maar respect voor krijgen en dat voel je ook. Het lopen gaat moeizaam in verband met de ongelijke treden en hellingen. Lindy vindt het wel goed zo, die wil lopen als ze eigenlijk gedragen moet worden en andersom. Om half een hebben we weer afgesproken bij de bus dus we zorgen dat we om 12 uur weer naar beneden gaan met de kabelbaan. En dan volgt de nationale sport hier, afdingen bij de kraampjes. Het is onvoorstelbaar wat ze hier aan de man/vrouw proberen te brengen. Hele mooie dingen maar ook het standaard t-shirt van I climbed the wall. Natuurlijk made in China, etc.

Na een kwartier in de bus stoppen we voor een gezamenlijke lunch die ontzettend lekker is. Lekker kletsen en nog wat drinken en dan op naar het hotel, waar we om 3 uur aankomen. De rest van de dag hebben we gelukkig niets en kunnen we relaxen op de kamer, nou relaxen daar kom je niet aan toe.

Je realiseert je nu wel dat we nog maar een volledige dag in Beijing hebben voordat we naar huis vliegen. Wat ons betreft mag het nu ook wel. We snakken naar ritme en vaste dingen zoals omgeving en eten. Het is hier echt fantastisch maar een gezinsleven is moeilijk te realiseren op zo’n manier. Aan de ene kant wil je 101 dingen zien, maar aan de andere kant ben je wel met iets bezig wat veel energie vergt van je. De pootjes beginnen wat vermoeiender te worden en zelfs ik snak om een uur of tien al naar mijn bedje.

We halen nog even wat eten bij de Mac om de hoek en maken wat noodles klaar voor Lindy. Daarna natuurlijk nog even in bad en na nog wat spelen, fruit en drinken hup naar bedje. Dit gaat wat minder spontaan dan gisteren.

Morgenmiddag hebben we nog een bijeenkomst om 15:30 in de lobby. Hier ontvangen we de gelegaliseerde documenten en het visum om Nederland in te mogen komen voor us famke. Het is toch wel spannend nog….je bent er niet eerder gerust op totdat je weer voet op eigen grond zet. We zijn er bijna!!!