5 mei 2013

Vandaag de GROTE dag. Alleen niet op de manier waarop je het graag zou willen. Maar we beginnen bij het begin. Na het ontbijt werden we om 8:30 in de lobby verwacht. Na een korte rit waren we weer op dezelfde plek als gister. Het vliegveld. De controles zijn strenger dan op Schiphol, alleen ze krijgen niet zo veel lengte door de poortjes want ik moest redelijk door de knieën voor de oogcontrole.

Omstreeks 11:00 gingen we de lucht in met vlucht MU2162 na een redelijke turbulente vlucht waarvan Lindy geen erg heeft gehad omdat ze lekker lag te slapen, landen we om 13:15 al in Lanzhou. Helaas nog steeds zonder bagage. Ook onze gids liet lang op haar wachten maar gelukkig kwam zij wel opdagen. Na nog een 70 km te hebben gereden door nieuw aangelegde woonwijken met torenflats en een behoorlijke bergpartij kwamen we aan in Lanzhou. Een kleine stad met 3,3 miljoen inwoners. Het verkeer is weer hectisch met veel getoeter en gedrang. In de bus krijgen we inderdaad te horen dat vanmiddag de overdracht al is. het wordt spannend en we slikken nog een keer omdat we nu niets voor haar hebben, haar gekochte knuffeltje zit nog in de koffer evenals een aandenken voor het tehuis. Lindy schreeuwt het uit "we gaan naar mijn Suske". Om ongeveer half vier kwamen we aan bij ons hotel. Wat weer een grote, we hebben een kamer op de 21e verdieping. Nummer 22. Na een minuut of 10 worden we naar beneden geroepen.

16:00 is het magische moment daar. We zien eerst niemand maar ... Ze zit er. En hoe en wat een verrassing, wat een haartjes op haar hoofd, ze heeft 2 staartjes notabene. Hagelnieuwe
kleertjes heeft ze aan. En wat een oogjes, die zijn echt donker. Wow. We krijgen gelegenheid om vragen te stellen over haar leven in het tehuis. We vragen een en ander maar we zitten meer op haar te letten. Lindy probeert op haar eigen manier contact te krijgen, maar het is allemaal nieuw en onwennig en wat voorzichtig wordt er heen en weer gekeken, gezwaaid. Na een uurtje mogen wij de verzorging op ons nemen. Morgen het officiële gedeelte, maar ze is nu al bij ons...

Dag lieve Meilan Han Zhu Folkertsma, welkom in ons gezinnetje.

Na een uurtje mogen wij de verzorging op haar nemen. Morgen wordt het allemaal officieel. Meteen dienen we weer met het busje de stad in te gaan er moeten pasfoto's gemaakt worden en daar loop je met het kleine hummeltje door een wildvreemde stad waar de mensen je aangapen. Maar who cares. Ook de familiefoto voor het rode boekje wordt al gemaakt.

Meilan moet aan alles wennen, de roltrappen, de kat op straat, de geluiden. Eigenlijk is het haar eerste "uitstapje". Wij en Lindy vinden het ook spannend, we zijn blij dat we weer op onze kamer zijn...even onder elkaar. Lindy en Meilan beginnen al enigszins te spelen. Na wat eten op bed want morgen weer een drukke dag.

En bevrijdingsdag zal ook nooit meer hetzelfde zijn.

Helaas nog niet meer foto's want we missen nog steeds een paar dingen. Gelukkig hebben we twee van de drie koffers terug.