7 mei 2013

Een onrustige nacht van Meilan en Lindy en daardoor ook voor Jolanda. Vandaag hebben we geen officiële zaken op het programma maar een uitstapje naar het park. Na het ontbijt worden we opgehaald door onze gids die vandaag de fiets had genomen en dus niet in het verkeer vast stond. Het busje was er om ongeveer 9:15.

Onze eerste stop was de plek waar onze dochter is gevonden. Dit is een hele bizarre gewaarwording en emotioneel laat dit je niet los. Het zijn van die momenten die aan de ene kant wel en aan de andere kant niet wilt weten. Maar wij beloven plechtig dat wij Meilan in alles zullen steunen en haar zullen liefhebben en begeleiden in alles wat zij op haar verdere levensreis zal tegenkomen. XXX

De weg naar het park zullen we niet snel vergeten, een weg is het eigenlijk niet, hier zijn ze nog mee bezig. We vrezen weer voor het ontbijt van Meilan. Een heel gedeelte van de stad wordt gerenoveerd. In razend tempo worden de oude gebouwen gesloopt en vervangen door torenflats. Je ziet de arbeiders in barre omstandigheden werken en wonen. Heel veel handwerk komt er nog bij kijken. Wel fantastisch om dit zo te mogen aanschouwen.

Na deze enerverende rit komen we aan bij het 'five springs mountain park'. Een prachtige plek om het drukke leven in de stad te ontvluchten. Na eerst een boeddhistische tempel te hebben bezocht komen we bij een centrum aan waar een soortemet muziekuitvoering plaats vindt. Ook zijn daar de mensen aan het badmintonnen en zelfs aan het biljarten. Helaas bloeien de lelie's nog niet anders was het echt een fantastisch gezicht geweest. Meilan stapt rustig door met haar kleine voetjes. Lindy kan na vandaag zeggen dat ze in een Chinese draaimolen heeft gezeten, ook leeft ze zich uit op het springkussen. Een dierentuin is er ook, maar gezien de angst van Meilan voor dieren wagen we ons daar niet aan. Na lekker te hebben gewandeld en gepraat met de gids gaan we weer terug naar het hotel.

In het busje krijgen we fantastisch nieuws te horen. Koffer nummer 3 is terecht en inmiddels in het hotel. joepie, dan kunnen we eindelijk de apparatuur weer opladen en jullie ook een blik op onze foto's geven. Na een weer hobbelige terugreis met 2 slapende kinderen komen we aan. Op naar boven, koffer in onze kamer brengen en weer naar beneden want we gaan nog lunchen. onderweg kopen we eerst het drinken wat we bij het restaurant opdrinken. Dat is goedkoper en het is sneller zeggen ze. Het eten is traditioneel en lekker, Lindy probeert de stokjes uit, wat nog geen succes is. wat weer een mooie ervaring.

's Middags halen we nog wat boodschappen en verbazen we ons nog over het verkeer hier. De bus wacht niet al te lang met het laten instappen van de wachtende passagiers. Je moet hier echt opschieten want tijd is tijd. Lindy haalt het einde van de supermarkt niet, ze slaapt, hè famke, wat een reis ook voor jou!!! Later op de avond nog lekker wat gegeten en gespeeld. Meilan kan lekker spelen. Ze pakt boekjes en bladert overal door heen, ook kaartjes vindt ze mooi om uit een doosje te halen en er weer in terug te leggen. ook een mooi moment is dat we de foto's even terug kunnen zien. Zo proberen we de namen wat te herhalen. Meilan haar koosnaampje is Doo Dzoo en dat zegt ze tegen alle foto's waar ze op staat.

Morgen gaan we weer op pad, een uur of negen worden we opgehaald. De bedoeling is het museum hier.