25 Oktober

Wat een spannende dag. Maar ze is bij ons Us Lytse Famke.

Om 3 uur vanmiddag hadden we de afspraak bij het Civil buro om daar ons kleine meisje te mogen ontmoeten. Vanochtend waren we al vroeg wakker om eerst even een hapje te eten. Door de stress die toch wel een beetje begon te overheersen voelde ik(jolanda) mij niet echt lekker en hebben we besloten nog maar even te gaan liggen.

Om 14:40 werden we opgehaald door Michael en na 10 km rijden kwamen we aan bij het Buro, midden in het centrum van Guiyang. Het kantoor is op de 15e etage. Om 15:00 hoorden we dat ze vast staan in het verkeer, ze is namelijk vandaag vanuit Tongren vertrokken naar de hoofdstad. Een reis met de bus van ongeveer 7-8 uur. Nog meer spanning bij een moment waar we al heel lang van dromen en naar uitkijken.

Een uurtje later komt ze om het hoekje, heel erg vrolijk en begint meteen te roepen van mama en papa. Ze wordt gevolgd door haar pleegmoeder die haar op onze komst heeft voorbereid. Us famke komt steeds dichterbij en wordt opgetild door haar pleegmoeder en bij ons gebracht. Ze begint meteen een kusje te geven aan Jolanda, zo lief en zo ontwapenend. We geven haar een knuffel waar ze meteen mee begint te spelen. Ook stapt ze op het hobbelpaard wat er bij het Buro staat. Nu hebben wij even tijd om nog wat vragen te stellen aan de pleegmoeder met behulp van de tolk. Ze is niet gek op melk is het eerste wat we horen, maar voor de rest eet ze al een heleboel en drinkt ze weinig. We zullen het merken de komende tijd. Ze mag graag spelen met blokken en ook met auto’s. Zo horen we in ieder geval informatie over haar. We merken wel dat ze gek is op muziek. Een liedje op de mobiel en ze begint als een poppetje te dansen. Ze vind het prachtig als we mee bewegen op haar maat en de muziek. Ook foto’s vind ze prachtig, ze springt in de houding met haar padvindersvingertjes. Het is echt onvoorstelbaar dat ze net zo’n lange reis heeft gehad en ook nog zonder eten, horen we later.
Us famke heeft een schisis, oftewel een hazelipje. In China hebben ze het er nog over gehad om haar te opereren, maar dit hebben ze niet gedaan. In hun beleving vinden ze dat dit in Nederland beter kan worden gedaan.

De eerste familiefoto laten we maken voor het zogenaamde rode boekje. Ook andere formulieren moeten worden ingevuld en getekend. Onze duimafdrukken worden ook afgenomen. Ondertussen kijken we naar haar en bewonderen we haar. Onvoorstelbaar dit. Wat mooi. Dan het moment dat we afscheid nemen van de pleegmoeder, we proberen haar duidelijk te maken dat we heel goed voor haar gaan zorgen en geven haar een aandenken aan onze dochter.

We stappen in de taxi en rijden weer naar het hotel, geen kik te horen van haar. Af en toe worden de oogjes wat kleiner maar ze houdt zich zo goed. In de hotelkamer bestellen we wat eten en ze eet gewoon mee. Ook geniet ze van haar yoghurt. Na nog wat fotootjes en filmpjes valt ze in slaap op Jolanda haar buik.

Zo wat een dag met emoties en heel veel vreugde. Onze droom is uitgekomen. Wij zijn nu echt heit & mem.

Morgen worden we om 08:40 weer opgehaald om voor de verdere papieren te zorgen bij het Civil Buro en de Notary. Onze dag zal vroeg beginnen.

Oh ja. Us famke heet vanaf vandaag: Lindy Bing Yu Folkertsma en haar roepnaam is LINDY. Ze is geboren op 14-01-2008. En vanaf vandaag is ze familie van ons allemaal.

Lindy zal hopelijk zo meteen aan haar tweede slaapronde beginnen. Welterusten en lekker sliepe.