29 oktober

Allereerst het volgende, wij zijn superblij met al de reacties die we van jullie allemaal mogen ontvangen. Het is voor ons hetzelfde, wij zijn ook elke keer zeer benieuwd welke reacties er nu weer geplaatst zijn. Dank jullie wel en wij gaan gewoon door, hopelijk doen jullie die ook.

Vandaag weer een excursiedag in onze tijdelijke stad. Het weer zit vandaag niet echt mee, we hebben regen. Dat hadden we nog niet gehad hier, wel wind en kou. Normaal gesproken zou het hier minimaal een graad of 8 warmer moeten zijn maar er heerst hier een depressie die ze in lange tijd niet gezien of gevoeld hebben. Om half 10 worden we weer opgehaald door Michael en onze trouwe vaste chauffeur. Vanwege het weer gaan we eerst naar het Guizhou Provincial Museum. Een museum met fossielen, geologische geschiedenis en heel veel aandacht voor de vele minderheidsgroeperingen en hun cultuur. Met Lindy aan de hand gaat het lopen door een museum iets sneller dan wat we gewend waren. En in een museum mag je niet zoveel dingen aanraken dan dat je wilt en dat is niet leuk voor de sfeer. De winkel bij het museum is redelijk groot en vol met kleurige klederdracht poppetjes, lapjes en sieraden en als je vier dingen koopt krijg je van vier verschillende medewerkers een handgeschreven bonnetje mee die je bij de kassa kunt inleveren en waar je mag betalen. We krijgen van de cassiere nog een kaart van de provincie mee. Vervolgens stappen we weer in de bus.

Onze tweede stop van vandaag Jiaxiu Pavilion en we hebben geluk, de zon komt erdoor. Dit is voor het eerst sinds onze aankomst hier. Dit paviljoen staat op the Nanming rivier in het zuiden van de stad. Om er te komen moet je over de Fu-yu brug. Deze is gemaakt in de Ming-dynastie. Een lekkere stop vanwege het weer, een mooi uitzicht over de rivier waar de vele wolkenkrabbers een groot contrast vormen met de tempeltjes en het paviljoen. Lindy vindt het wel ok zolang ze maar gedraagd wordt en zolang ze maar op tijd voedsel krijgt. Daar is ze gek op, vooral de Chinese cakejes en de Nederlandse dora-koekjes doen het goed. Als het even anders gaat dan hoe zij het graag wil, dan gaat het wel eens even mis. Het is wel eens even moeilijk hoe je hier mee om moet gaan als iedereen je aan loopt te staren en je begrijpt niet wat het famke tegen je zegt en je je realiseert dat zij dit ook heeft. Je hebt geen idee hoe ze groot is gebracht en met welke regeltjes en gewoonten, Haar hoofdje zal er van tollen, maar die van ons ook best wel. Wanneer weet je of je iets goed doet!??

Na een uurtje gaan we weer richting hotel, Lindy is redelijk moe om 1 uur ’s middags. Bij aankomst gaan we nog even pasfoto’s maken voor de aanvraag voor haar visum. Nou was even paniek want ze had gedacht dat ze op bedje ging, maar nee nog niet. Na de foto’s wacht het bedje waar ze ook snel in springt. Ze slaapt tot half 4 en heeft weer energie.

Michael komt om 4 uur langs met haar paspoortje en we kopen, van hem, nog een boek over haar geboorteprovincie. Samen met Michael ga ik de nodige kopieën maken voor de legalisaties in Beijing. Daarna nog even de stad in om een paar spulletjes te kopen. Het donker valt hier heel erg snel. Snel naar het hotel, eten en weer lekker in bad. Duurde het gisteren nog 5 minuten voordat ze op haar kont in het bad zit, vandaag presteert ze het in 5 seconden. Supermeid.

Morgen vliegen we naar Beijing, alleen niet volgens schema om 12:10 maar pas om 15:15. Vlucht CA1462 is nu al vertraagd. Het is drie uur vliegen, daarna moeten we nog naar ons hotel in daar. Het zal wel een latertje worden. Spannend is het zeker, het wordt Lindy haar eerste vliegreis, wij zijn zeer benieuwd hoe dit allemaal gaat…………….

Ps. Waar is Paul?